Vesti

Kandida – uzroci, simptomi i lečenje

U određenim situacijama kao što su pad imuniteta, neregulisana hiperglikemija, prekomerno korišćenje antibiotika, hormonski disbalans, ili trudnoća, dolazi do prekomernog rasta kandide. Tada, najzastupljenija vrsta ove gljivice - Candida albicans - može da pređe u patogenu formu i izazove gljivičnu infekciju (kandidijazu).

Kandida je gljivica koja je sastavni deo normalne fiziološke mikroflore čoveka.

Kandida je gljivica koja je sastavni deo normalne fiziološke mikroflore čoveka. Kandida je dimorfna gljivica koja može da raste i kao kvasnica ili kao filamentozna gljivica.

Postoji više od 20 različitih vrsta ove gljivice koje mogu da budu uzročnici infekcije kod ljudi, ali većinu infekcija izazivaju Candida albicans, Candida glabrata, Candida parapsilosis, Candida crusei i Candida tropicalis.

Šta je kandida?

Candida albicans pripada rodu kvasca i prirodno je zastupljena u orofarinksu i gornjim partijama respiratornog trakta, kao i na sluznicama gastrointestinalnog trakta i vagine.

U određenim situacijama kao što su pad imuniteta, neregulisana hiperglikemija, prekomerno korišćenje antibiotika, hormonski disbalans, ili trudnoća, dolazi do prekomernog rasta kandide. Tada, najzastupljenija vrsta ove gljivice – Candida albicans – može da pređe u patogenu formu i izazove gljivičnu infekciju (kandidijazu).

Oralnu kandidijazu najčešće uzrokuje Candida albicans koja je kod mnogih zdravih osoba prisutna u usnoj duplji kao deo fiziološke flore.Uzročnici nastanka oralne kandidijaze mogu biti neadekvatna ishrana, dijabetes, dugotrajna upotreba antibiotika i citostatika, ali su mnogo češći uzrok infekcije lokalni uzročnici poput neredovne i neodgovarajuće oralne higijene, prekomerne upotrebe cigareta i alkohola, itd.

Oralna kandidijaza se obično ispoljava kroz bele naslage na ždrelu, nepcu i jeziku. Takođe, može se javiti i neprijatan zadah i osećaj peckanja i bola na jeziku. U pojedinim slučajevima se kao simptomi mogu javiti i fisure (pukotine) u uglovima usana, kao i gubitak čula ukusa.

Anemija – uzroci, simptomi i lečenje

Anemija je medicinski termin koji se koristi za opisivanje stanja u kojem telo nema dovoljno zdravih crvenih krvnih zrnaca kako bi se osiguralo adekvatno snabdevanje kiseonika u tkivima. Ovo stanje može biti uzrokovano različitim faktorima, a simptomi se mogu razlikovati u zavisnosti o težini anemije i njenom uzroku.

Uzroci anemije: Nedostatak gvožđa: Najčešći uzrok anemije je nedostatak gvožđa, što dovodi do nedovoljne proizvodnje hemoglobina, supstanca koja prenosi kiseonik u telu.

Simptomi anemije

Umor i slabost: Osećaj umora je jedan od najčešćih simptoma anemije. 

Bledilo kože: Nedostatak zdravih crvenih krvnih zrnaca može uzrokovati bledilo kože.

Nedostatak daha: Osećaj nedostatka daha ili teško disanje može biti posledica nedovoljne količine kiseonika u telu.

Vrtoglavica ili nesvestica: Nedovoljno snabdevanje kiseonika mozgu može uzrokovati vrtoglavicu ili nesvestice.

Nemirni nokti ili glavobolje: Drugi simptomi anemije mogu uključivati nemirne nokte, glavobolje ili hladne ruke i noge.

Lečenje anemije:

• Suplementacija gvožđem, vitaminom B12 ili folnom kiselinom:
  Ako je anemija uzrokovana nedostatkom određenih hranjivih materija, lekar može preporučiti dodatke prehrani.
   
• Promene u prehrani: Povećanje unosa hrane bogate gvožđem, vitamina B12 i folne kiseline može pomoći u lečenju određenih tipova anemije.
  
  Lečenje osnovne bolesti: Ako je anemija posledica druge bolesti, lečenje te bolesti može pomoći u poboljšanju nivoa crvenih krvnih zrnaca.
  
  Transfuzija krvi: U slučajevima teške anemije, može biti potrebna transfuzija krvi kako bi se brzo povećali nivoi crvenih krvnih zrnaca.

Šećer u krvi – uzroci, simptomi i lečenje

Šećer u krvi, ili glukoza u krvi, je mera nivoa glukoze u krvi. Uzroci i simptomi lečenja visokog i niskog šećera u krvi:

Dijabetes: Glavni uzrok visokog šećera u krvi je dijabetes. Tipično, dijabetes tipa 1 dovodi do nedostatka insulina, dok dijabetes tipa 2 uzrokuje insulinsku rezistenciju. Loša ishrana: 

Prekomerna potrošnja visoko obrađenih ugljenih hidrata i šećera može izazvati skokove šećera u krvi.

Nedostatak fizičke aktivnosti: Nedostatak vežbanja može smanjiti osetljivost na insulin, što dovodi do visokog nivoa šećera u krvi. 

Stres može izazvati oslobađanje hormona stresa, kao što je kortizol, koji može povećati nivo šećera u krvi.

Simptomi visokog šećera u krvi:

Pojačana žeđ i često mokrenje: Visok nivo šećera u krvi može izazvati dehidraciju, što dovodi do povećane žeđi i čestih poseta toaletu.

Umor: Previše glukoze u krvi može ometati normalnu funkciju ćelija, što može učiniti da se osećate umorno i pospano. 

Zamagljen vid: Visok nivo šećera u krvi može izazvati oštećenje krvnih sudova u očima, što dovodi do zamućenog vida.

Gubitak težine: Kod dijabetesa tipa 1, telo može početi da razgrađuje mišićno i masno tkivo da bi proizvelo energiju, što može dovesti do gubitka težine.

Lečenje visokog šećera u krvi:

Insulin i oralni lekovi: Dijabetičari mogu da primaju injekcije insulina ili uzimaju oralne lekove kako bi regulisali nivo šećera u krvi.

Pravilna ishrana: Uravnotežena dijeta koja sadrži nizak glikemijski indeks može pomoći u kontroli šećera u krvi.

Redovna fizička aktivnost: Vežbanje može poboljšati osetljivost na insulin i pomoći u regulisanju nivoa šećera u krvi.

Pravilna kontrola nivoa šećera u krvi: Redovno praćenje nivoa šećera u krvi će pomoći u praćenju napretka lečenja i sprečavanju komplikacija.

Helikobakterija – uzroci, simptomi i lečenje

Helicobacter pilori je spiralna gram-negativna bakterija koja se nalazi u ljudskom želucu i dvanaestopalačnom crevu. 

Prepoznat je kao glavni uzrok nekoliko gastrointestinalnih bolesti, uključujući gastritis, čir na želucu (peptički čir) i čir na dvanaestopalačnom crevu (čir na dvanaestopalačnom crevu). Evo nekoliko ključnih informacija o Helicobacter pilori:

Uzroci:

Infekcija: Helicobacter pilori se obično prenosi oralnim putem, najčešće u detinjstvu. Takođe se može preneti preko kontaminirane hrane ili vode.

Faktori životne sredine: Faktori kao što su loše higijenske navike, prekomerna upotreba antibiotika i loši sanitarni uslovi mogu povećati rizik od infekcije Helicobacter pilori.

Simptomi:

Gastritis: Helicobacter pilori može izazvati upalu sluznice želuca, što može dovesti do simptoma kao što su bol u stomaku, mučnina, povraćanje i gubitak apetita.

Peptički čir: Bakterije mogu oštetiti sluznicu želuca ili duodenuma, što dovodi do stvaranja čira. Simptomi peptičkog ulkusa mogu uključivati bol u stomaku, žgaravicu, nadimanje i gubitak težine.

Hronična dispepsija: Ovo je stanje koje izaziva bol ili nelagodnost u gornjem delu stomaka i povezano je sa oštećenjem sluzokože uzrokovanim Helicobacter pilori.

Rak stomaka: Helicobacter pilori je povezan sa povećanim rizikom od raka želuca, iako većina zaraženih ljudi neće razviti rak.

Dijagnoza: Test izdisanja ureje: Pacijentu se daje urea koja sadrži radioaktivni izotop. Ako je Helicobacter pilori prisutan u stomaku, on će razgraditi ureu i osloboditi radioaktivni ugljen-dioksid, koji se zatim može otkriti u izdahnutom vazduhu.

Endoskopija sa biopsijom: Ova procedura uključuje umetanje fleksibilne cevi sa kamerom (endoskopom) u stomak kako bi se pregledala unutrašnjost želuca. Tokom endoskopije, lekar može uzeti uzorke tkiva (biopsije) za analizu kako bi potvrdio infekciju Helicobacter pilori.

Test stolice ili krvi: Ovi testovi mogu otkriti prisustvo antitela koje telo proizvodi kao odgovor na infekciju Helicobacter pilori.